เห็นว่าเลขมันสวยดีเลยหยิบมาเขียนเล่น ๆ  ตั้งแต่เริ่มต้นเขียนบล๊อคใน km.most.go.th เมื่อวันที่ 2011-09-24 10:53 จนถึงปัจุจุบันนี้ 2012-08-23 ก็เกือบปีหนึ่งพอดี ดูจากระยะเวลาที่จำนวนบล๊อคที่เขียน ก็ตกประมาณ 3 วันต่อบล๊อค ก็ไม่มาก ไม่น้อย ก็คิดว่าสิ่งที่เขียนถึงจะไม่ค่อยมีประโยชน์ต่อคนอื่นเท่าไหร่ แต่ต่อตัวเองก็ได้

1. ฝึกเขียน เพราะกว่าจะเขียนได้แต่ละบล๊อคคุณต้อง  นึกชื่อเรื่องก่อน ว่าจะเขียนเรื่องอะไร เหมือนกับการนึกชื่อเมนูอาหารเที่ยง ที่ผมเองต้องใช้เวลานึกพอสมควรกว่าจะบอกน้อง ๆ ได้ว่าให้ซื้อะไรมาให้กิน  ต่อมาเมื่อได้ชื่อเรื่อง ก็ต้องลำดับเรื่อง เหตุการณ์ที่จะเขียน ก็ต้องผ่านการไตร่ตรอง ช่วงแรก ๆ ก็คิดมากอยู่เหมือนกันว่า เขียนไปแล้วจะมีคนสนใจใหม เขียนแล้วคนอื่นจะว่าโง่ใหม เขียนแล้วคนอื่นจะหาว่าอวดฉลาดใหม และอีกหลาย ๆ เหตุผลที่หลายท่านคงจะเจอ เมื่อเริ่มต้นจะเขียน แต่ผมใช้วิธีคิดบวก คือ เขียนเพื่อได้บอกเล่า บอกกล่าวงานที่ทำ สิ่งที่พบเห็น สุกท้ายมันก็จะนำไปสู่กระบวนการพัฒนาทั้งต่อตนเอง ต่อคนรอบข้างและต่อองค์กรที่เราอยู่

2. นอกจากฝึกเขียนแล้ว ยังได้เข้ามาแลกเปลี่ยน เรียนรู้กับคนอื่น อย่างเช่นเรื่องของพานพุ่ม ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญที่เราทุกคนในกระทรวงควรต้องเรียนรู้ เมื่อเกิดการแลกเปลี่ยนก็จะเกิดกลุ่มคนที่อยากจะคุยในเรื่องนั้น ๆ และนำไปสู่การปฏิบัติที่ดีที่ถูกต้องต่อไป

3. ฝึกเขียน ฝึกแลกเปลี่ยน แล้วก็ฝึกการนำเสนอข้อมูลต่าง ๆ ที่ต้องใช้เครื่องมือหลาย ๆ ของโปรแกรมที่ ศท. จัดทำขึ้นให้ใช้ ในการนำเสนอจะเป็นประโยชน์ต่อคนเขียน เพราะจะทำให้เราสามารถมองภาพรวมของเรื่องแต่ละเรื่องก่อนที่จะลงรายละเอียด

สุดท้ายก็ขอฝากน้อง ๆ ที่เข้ามาใหม่ เริ่มตั้งแต่วันนี้ วันที่คุยย่างเข้ามาอยู่ในแวดวงของ วทน. วันที่คุณมีโอกาสดีมากกว่าคนอื่น  วันที่คุณจะได้ทำงานเพื่อ ชาติ  วันที่คุณจะได้ตามรอยพระยุคลบาทของทุกพระองค์ในการนำ วทน. ไปพัฒนาประเทศให้เกิดความนั่งยืน อยู่บนฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง