ในบรรดา บาปกรรมทั้งหลายที่คนหลงผิดกระทำไปการเบียดเบียนฆ่าทำลายชีวิตผู้อื่นถือ เป็นบาปกรรมที่ร้ายแรงที่สุดแม้ว่าจะกระทำลงไปโดยไม่เจตนา ก็ยังต้องไปรับโทษ นับประสาอะไรกับการจงใจเจตนาฆ่าเขาให้ตาย โทษทัณฑ์์นั้นจะ ยิ่งใหญ่ หลวงและ ไม่อาจให้อภัยได้ด้วยเหตุที่พระพุทธองค์ทรงมี พระประสงค์ ์ให้เราทุกคนละเว้นจาก การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต และเลิกเบียดเบียนผู้อื่นโดยเด็ดขาด พระองค์จึงทรงบัญญัติ ศีลข้อ"ปาณาติบาต"คือห้ามการฆ่า เป็นข้อที่สำคัญอันดับหนึ่ง ขอให้เราจ

เราเคยเห็น "ลม" หรือไม่

ลักษณะรูปร่างของลมเป็นอย่างไรไม่มีใครเคยเห็นโดยตรง แต่เราสามารถรับรู้ได้ว่ามีลมอยู่ เมื่อลมมากระทบกับร่างกายทำให้เรารู้สึกเย็น

บุญก็เช่นเดียวกัน

ไม่มีใครเคยเห็น "บุญ" แต่เราสามารถรับรู้ลักษณะอาการของบุญได้

บุญจึงเสมือนความเย็นที่มากระทบจิตใจ...ถ้าจิตใจเราสงบสะอาด ร่มเย็น มีความสุข นั่นแหละคือ "ตัวบุญ"

บาปเป็นความสมดุลแต่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับบุญ

ถ้าบุญ คือ ความร่มเย็น...

บาปก็น่าจะเป็นความเร่าร้อน

เราไม่พอใจ เรากำลังจะโกรธเขา ต้องรีบแก้ไขทันที

"เขา" ไม่สำคัญ สำคัญที่ใจเรากำลังจะเป็นทุกข์

เรากำลังจะผิดศีล กำลังจะผิดข้อวัตรของเรา

ระวังนะ..... ถ้าเราเป็นทุกข์ เราก็ผิดข้อวัตรของเราแล้ว

ผิดศีล เราก็บาปแล้ว

เราต้องมีหิริ โอตตัปปะ ละอายต่อบาป เกรงกลัวต่อบาป

ถ้าเราเป็นทุกข์ เราผิดศีล เราก็บาป

ระวังนะ.. คนโน้นคนนี้ก็ไม่สำคัญหรอก สำคัญที่จิตของเรานี่แหละ

ใครทุกข์ก็ไม่ต้องทุกข์ตามเขา ไม่ต้องโต้ตอบ ไม่ต้องชี้แจง ไม่ต้องกลัว

###