ธรรมะ
ชายคนหนึ่งมีภรรยา อยู่ 4 คน
ภรรยาคนที่ 1 เขารักที่สุด ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตามใจตลอดอยากได้อะไรเขาหาให้ทุกอย่าง
ภรรยาคนที่ 2 เขารักมาก เขาจะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อภรรยาคนนี้และจะไปหาภรรยาคนนี้เสมอ
ภรรยาคนที่ 3 เขารักรองลงมา ดูแลเอาใจใส่พอควร แวะไปหาบางเป็นครั้งคราว
ภรรยาคนที่ 4 เขาไม่เคยสนใจ ไม่เคยดูแลเอาใจใส่ ไม่เคยไปหา ไม่คิดถึงเลย ด้วยซ้ำ
ต่อมาชาย คนนี้ไปกระทำความผิดร้ายแรงและถูกจับ ต้องถูกประหารชีวิต ก่อนที่จะถูกประหาร เขาขอร้องว่า เขาขอกลับบ้านเพื่อไปร่ำลาภรรยาสุดที่รักซักครั้งผู้คุมเห็นใจจึงอนุญาต
เราเคยเห็น "ลม" หรือไม่
ลักษณะรูปร่างของลมเป็นอย่างไรไม่มีใครเคยเห็นโดยตรง แต่เราสามารถรับรู้ได้ว่ามีลมอยู่ เมื่อลมมากระทบกับร่างกายทำให้เรารู้สึกเย็น
บุญก็เช่นเดียวกัน
ไม่มีใครเคยเห็น "บุญ" แต่เราสามารถรับรู้ลักษณะอาการของบุญได้
บุญจึงเสมือนความเย็นที่มากระทบจิตใจ...ถ้าจิตใจเราสงบสะอาด ร่มเย็น มีความสุข นั่นแหละคือ "ตัวบุญ"
บาปเป็นความสมดุลแต่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับบุญ
ถ้าบุญ คือ ความร่มเย็น...
บาปก็น่าจะเป็นความเร่าร้อน
เราไม่พอใจ เรากำลังจะโกรธเขา ต้องรีบแก้ไขทันที
"เขา" ไม่สำคัญ สำคัญที่ใจเรากำลังจะเป็นทุกข์
เรากำลังจะผิดศีล กำลังจะผิดข้อวัตรของเรา
ระวังนะ..... ถ้าเราเป็นทุกข์ เราก็ผิดข้อวัตรของเราแล้ว
ผิดศีล เราก็บาปแล้ว
เราต้องมีหิริ โอตตัปปะ ละอายต่อบาป เกรงกลัวต่อบาป
ถ้าเราเป็นทุกข์ เราผิดศีล เราก็บาป
ระวังนะ.. คนโน้นคนนี้ก็ไม่สำคัญหรอก สำคัญที่จิตของเรานี่แหละ
ใครทุกข์ก็ไม่ต้องทุกข์ตามเขา ไม่ต้องโต้ตอบ ไม่ต้องชี้แจง ไม่ต้องกลัว